HAKALYANIN
oğlu Nehemyanın sözleri.
Ve
vaki oldu ki, yirminci yılda, Kislev ayında, ben Şuşan sarayında iken,
2.
kardeşlerimden biri, Hanani, kendisi ve Yahudadan bazı adamlar geldiler; ve
kaçıp kurtulan, sürgünden artakalan Yahudilerle Yeruşalim hakkında sordum.
3.
Ve bana dediler: Sürgünden artakalanlar orada, vilâyette büyük düşkünlük ve
utanç içindedirler; Yeruşalimin duvarı da yıkılmıştır, ve onun kapıları ateşle
yakılmıştır.
4.
Ve vaki oldu ki, bu sözleri işittiğim zaman, oturdum ve ağladım, ve günlerce
yas tuttum; ve oruç tuttum, ve göklerin Allahı önünde dua edip dedim:
5.
Ey göklerin Allahı RAB, kendisini sevenlerle ve emirlerini tutanlarla ahit ve
inayet tutan büyük ve heybetli Allah;
6.
niyaz ederim, sana karşı işlediğimiz İsrail oğullarının suçlarını itiraf
ederken, kulların İsrail oğulları hakkında bugün senin önünde, gece gündüz, bu
kulunun ettiği duayı dinlemek için, kulağın işitici ve gözlerin açık olsun. Ben
ve babamın evi suç işledik;
7.
sana karşı çok fesat işledik, ve kulun Musaya emrettiğin emirleri, ve
kanunları, ve hükümleri tutmadık.
8.
Niyaz ederim, kulun Musaya: Eğer hainlik ederseniz sizi kavmlar arasına
dağıtacağım;
9.
fakat bana dönerseniz, ve emirlerimi tutup onları yaparsanız, sürülmüş
olanlarınız göklerin ucunda olsalar bile kendilerini oradan toplıyacağım, ve
ismim orada sakin olmak üzre seçtiğim yere onları getireceğim, diye emrettiğin
sözü hatırla.
10.
Ve onlar büyük kudretinle ve kuvvetli elinle kurtardığın kulların ve kavmındır.
11.
Ya RAB, niyaz ederim, bu kulunun duasını, ve senin isminden korkmakta zevk
bulan kullarının duasını kulağın işitici olsun; ve niyaz ederim, kulunun işi bugün
iyi gitsin, ve bu adamın önünde lûtuf bulsun. Ve ben kıralın sâkisi idim.