VE
vaki oldu ki, kıral Artahşaştanın yirminci yılında, Nisan ayında, şarap onun
önünde iken, şarabı kaldırıp kırala verdim. Ve onun önünde hiç kederli olduğum
yoktu.
2.
Ve kıral bana dedi: Hasta olmadığın halde niçin yüzün kederli? bu başka bir şey
değil, ancak yürek kederidir. Ve ben pek çok korktum.
3.
Ve kırala dedim: Kıral ebediyen yaşasın; atalarımın kabirlerinin yeri olan
şehir harap edilmiş, ve ateş onun kapılarını yiyip bitirmişken, yüzüm nasıl
kederli olmasın?
4.
Ve kıral bana dedi: Senin dilediğin nedir? Ve göklerin Allahına dua ettim.
5.
Ve kırala dedim: Eğer kırala iyi görünürse, ve bu kulun senin gözünde lûtuf
buldumsa, dilediğim şu ki, beni Yahudaya, atalarımın kabirleri şehrine gönder
de onu bina edeyim.
6.
Ve kıral bana dedi (ve kıraliça onun yanında oturuyordu): Yolculuğun ne kadar
sürer? ve ne vakit dönersin? Ve beni göndermek kırala iyi göründü; ve ona bir
vakit tayin ettim.
7.
Ve kırala dedim: Eğer kırala iyi görünürse, ben Yahudaya varıncıya kadar beni
geçirsinler diye lrmak ötesi valileri için bana mektuplar,
8.
ve evin hisarı kapıları için, ve şehrin duvarı için, ve gireceğim ev için
kirişler yapmak üzre bana ağaçlar versin diye kıralın orman bekçisi Asafa da
bir mektup verilsin. Ve Allahımın inayetli eli üzerimde olduğundan ötürü kıral
dilediğimi bana verdi.
9.
Ve Irmak ötesi valilerine geldim, ve onlara kıralın mektuplarını verdim. Ve
kıral benimle beraber ordu başbuğları ve atlılar göndermişti.
10.
Ve Horonlu Sanballat, ve Ammonî köle Tobiya işittiler, ve İsrail oğullarının
iyiliğini aramak için bir adam gelmiş olması onlara büyük dert oldu.
11.
Ve Yeruşalime gelip orada üç gün kaldım,
12.
Ve ben geceleyin yanımda bir kaç adam olarak kalktım; ve Yeruşalim için
yapacağım şey hakkında Allahımın yüreğime ne koymuş olduğunu kimseye
bildirmedim; ve ancak bindiğim hayvandan başka yanımda hayvan yoktu.
13.
Ve geceleyin dere kapısından, çakal kuyusuna, ve gübre kapısına doğru çıktım,
ve yıkılmış olan Yeruşalimin duvarlarını, ve ateşin yiyip bitirdiği kapılarını
gözden geçirdim.
14.
Ve çeşme kapısına, ve kıral havuzuna geçtim; fakat altımdaki hayvan için
geçecek yer yoktu.
15.
Ve geceleyin vadi boyunca çıktım, ve duvarı gözden geçirdim; ve döndüm, ve dere
kapısından girip geri geldim.
16.
Ve nereye gittiğimi ve ne yaptığımı hükûmet memurları bilmediler; ve
Yahudilere, ve kâhinlere, ve ileri gelenlere, ve hükûmet memurlarına, ve iş yapan
öteki adamlara henüz bildirmemiştim.
17.
Ve onlara dedim: İçinde olduğumuz felâketi görüyorsunuz, Yeruşalim haraptır, ve
kapıları ateşle yakılmıştır; gelin de Yeruşalimin duvarını yapalım, ve artık
utanç içinde kalmıyalım.
18.
Ve Allahımın eli üzerimde inayetli olduğunu, hem de kıralın bana söylemiş
olduğu sözleri onlara bildirdim, ve: Kalkalım, ve bina edelim, dediler. Ve bu
iyi iş için ellerini kuvvetlendirdiler.
19.
Fakat Horonlu Sanballat, ve Ammonî köle Tobiya, ve Arap Geşem işitip bizimle
eğlendiler, ve bizi hor gördüler, ve dediler: Bu yaptığınız şey nedir? Siz
kırala karşı âsi mi olacaksınız?
20.
Ve onlara cevap verdim, ve kendilerine dedim: Göklerin Allahı, işimizi o iyi
edecektir; ve biz, onun kulları, kalkacağız, ve bina edeceğiz; fakat Yeruşalimde
size pay, ve hak, ve anılma yoktur.